Wyrazy obce zakończone na –ca, wymawiane jako –ka piszemy w dopełniaczu tak, jak wymawiamy, czyli przez k, natomiast w pozostałych przypadkach przez c (analogicznie: Amica – produkt Amiki, o Amice; Fonseca – powieść Fonseki, czytam Fonsecę, o Fonsece). Dlaczego tak? Ponieważ w tych wyrazach tylko w dopełniaczu w polskiej wymowie występuje miękkie k' , a mówiąc najprościej, po k pojawia się i (bo wymawiamy Metaliki). Brzmienie głoski jest więc inne niż w języku oryginalnym (gdzie mamy twarde k), dlatego należy spolszczyć zapis, analogicznie jak w przypadku pisowni obcych nazwisk:
[245] 66.3. Jeśli w którymś przypadku gramatycznym brzmienie głoski kończącej temat nazwiska jest w języku polskim inne niż w języku oryginalnym, wówczas zakończenie tego nazwiska piszemy zgodnie z pisownią polską, a -e nieme i apostrof — jeśli występują — pomijamy:
(...)
Mauriac [Moriak], z Mauriakiem, o Mauriacu.
(źródło: Słownik Języka Polskiego PWN)
W mianowniku i pozostałych przypadkach nie ma tego problemu – w wymowie polskiej mamy twarde k [Metalika], tak jak w języku angielskim, dlatego nie ma potrzeby spolszczania pisowni. Zapisujemy więc zgodnie z oryginałem, przez c, a czytamy oczywiście k (podobnie jak zapisujemy Coca-Cola, a wymawiamy Koka-Kola). Dopełniacz to jedyny wyjątek i tylko w tym przypadku c wymienia się na k.Brzmi skomplikowanie? Spokojnie, wystarczy zapamiętać, że w drugim przypadku, czyli dopełniaczu, wymieniamy c na k (Metalliki), w pozostałych zapisujemy przez c.
Metallica – poprawna odmiana
M. Metallica
D. (słucham) Metalliki
C. (przyglądam się) Metallice
B. (lubię) Metallicę
N. (zachwycam się) Metallicą
Ms. (rozmawiam o) Metallice
W. Metallico!
A tak na marginesie, abyśmy mogli pisać Metallici, zespół musiałby się nazywać Metallicia, (tak jak kicia - kici), natomiast forma Metallicy byłaby poprawna, gdyby nazwę zespołu wymawiało się przez c [Metallica] (tak jak potylica - potylicy). Na dodatek w obu wypadkach musiałyby to być polskie słowa.
Metallica – poprawna wymowa (bonus)
Inny problem związany ze słowem Metallica stanowi jego prawidłowa wymowa. Wiemy, że wyraz ten wymawia się [Metalika], ale jak należy go akcentować? W języku polskim akcent pada zazwyczaj na drugą sylabę od końca, są jednak wyjątki od tej reguły. I tak np. wyrazy obcego pochodzenia zakończone na -ika, -yka należy akcentować na trzeciej sylabie od końca:
ma-te-MA-ty-ka, MU-zy-ka, po-li-TECH-ni-ka,
a więc również: Me-TA-lli-ca, a nie, jak akcentuje większość: Me-ta-LLI-ca.
a więc również: Me-TA-lli-ca, a nie, jak akcentuje większość: Me-ta-LLI-ca.
Podobne
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz